Jałowiec pospolity (Juniperus communis) wysoki krzew lub drzewo dochodzące do 12 metrów wysokości, dożywający do około 100 lat. Nazwa wzięta stąd iż może rosnąć na jałowej glebie. Kwitnie drobnymi kotkami i owocolistkami w czerwcu, owoce nazywane szyszkojagodami dojrzewają dopiero na drugą lub trzecią jesień. Owoce jałowca są doskonała przyprawą aromatyczną do mięs i alkoholi. Jałowiec wirginijski (Juniperus virginiana) pochodzi z Ameryki Północnej gdzie osiąga wysokość ponad 30 metrów i żyje około 300 lat. Nazywany czasami cedrem czerwonym. Igliwie i owoce wykorzystuje się do produkcji olejku, do wędzenia. Natomiast żywica uzyskana z łyka i kory przydatna jest w produkcji lakierów. Drewno jałowca jest dość mocne, lekkie, łatwe w obróbce wszelkimi narzędziami. Twardziel żółtawo - jasnobrązowa o zabarwieniu czerwono - fioletowym. Młode pędy podatne są na gięcie. Nie wykazuje skłonności do wypaczania, jest bardzo trwałe i odporne na grzyby. Znajduje szerokie zastosowanie w rękodziele artystycznym na przykład na laski, wędziska, sztukaterii, ozdobach i na różne drobiazgi, czy też w meblarstwie i w meblarstwie ogrodowym.