Manieryzm kierunek późnorenesansowej sztuki włoskiej (ok. 1520 – 1590) zalecający tworzenie bez wzoru naturalnego, a na podstawie własnej wyobraźni. Odznaczał się szczególnym wyszukaniem w dziedzinie formy i treści dzieła; wirtuozeria wykonania, niezwykłość pomysłów, świadoma stylizacja, swobodne przetworzenie rzeczywistości, skomplikowanie kompozycji, dbałość o elegancję i wdzięk dzieła.