Jan Szczepkowski

Jan Szczepkowski urodził się 8.03.1878 roku w Stanisławowie, polski rzeźbiarz, uczył się w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Zwraca się ku zagadnieniu rzeźby architektonicznej, której poświęci się niemal całkowicie. Po roku 1910 widoczne są już u rzeźbiarza typowe dla jego stylu tendencje do geometryzacji form i „kanciastości”. Artysta nakłada jakby na rysunek rzeźby schemat geometryczny, dzieląc ją na trójkątne pola, które nie przerywając zasadniczo rysunku całości kompozycji, stanowią osobne całości. W tej geometrycznej siatce podziałów niektóre elementy ulegają częściowemu zdeformowaniu. Całość drga mnóstwem cięć i załamań, powierzchnia rzeźby jest pełna świateł i cieni. W 1925 roku na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu, zdobywa jedną z czołowych naród za „Kapliczkę polską”. Ten sam styl mają cykle kamiennych płaskorzeźb na elewacjach Sejmu i gmachu Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie. Są to czołowe dzieła artysty. Czuł związek rzeźby z architekturą i w tej dziedzinie pozostawił dzieła twórcze. Zmarł 17.02.1964 w Milanówku.