Alexander Calder urodził się 22.07.1898 r., w Lawton koło Filadelfii, amerykański rzeźbiarz, malarz, ilustrator, grafik.

Był synem rzeźbiarza, zdobył wykształcenie techniczne i został inżynierem mechanikiem. Studiował też malarstwo w Nowym

Jorku i przez jakiś czas był ilustratorem jednej z tamtejszych gazet. W roku 1926 po raz pierwszy wystawił szkice i rysunki zwierząt.

Najwcześniejsze rzeźby wykonywał z drutów, korków i szpulek, czego przykładem jest „Galopujący koń”. Około roku 1927 znalazł się w Paryżu, tworzył wówczas rzeźby inspirowane cyrkiem o tytułach: „Akrobaci”, „Taniec orientalny”. Po okresie tematyki cyrkowej zbliżył się ku abstrakcji, malując w roku 1930 pod wpływem konstruktywizmu P. Mondriana liczne obrazy olejne.

W tym czasie przyłączając się do grupy „Abstraction Création” zaczął montować z blachy statyczne kompozycje przestrzenne nazwane „stabile”, o formach geometryczno-organicznych, ulegając poniekąd kubistom i konstruktywistom.

Około roku 1932 wykonał pierwsze dzieło zaopatrzone w energię mechaniczną, działające formami poruszającymi się w przestrzeni, określane mianem „mobile”. Twórczość Caldera od tej pory to rodzaj ruchomej rzeźby komponowanej na ogół z płytek, kulek, drutów, prętów metalowych, poruszanej zrazu mechanicznie, a następnie przez naturalny ruch powietrza. W Stanach Zjednoczonych stworzył popularną „Stalową Rybę”, kompozycję przestrzenną „Fontanna rtęci”, wystawiona na Wystawie Paryskiej w 1937 roku. Na ekspozycji w Nowym Jorku pokazał nowe „stabile” „Czarna bestia”.

Dzieła Caldera były to przestrzenne struktury z metalu nie przedstawiające niczego, lecz działające na wyobraźnię widza wymowną konstrukcją. Dzieła Caldera wzbogacają rzeźbę o nowe istotne elementy: ruch i czas.

Zmarł 11.11.1976 r., w Nowym Jorku.