Christian Daniel Rauch urodził się 2.01.1777 r w Bad Arolsen.

Przedstawiciel klasycyzmu w niemieckiej rzeźbie, nadawał swym rzeźbom elegancji, jednak nie przekraczając granic rzetelności. Przestrzegał tradycji klasycyzmu, niemniej ubierał swoje rzeźby we współczesne kostiumy.

Najbardziej okazałym dziełem tego niemieckiego rzeźbiarza jest "Pomnik konny Fryderyka Wielkiego". Był ulubionym rzeźbiarzem dworu pruskiego. Wyrzeźbił około 70 popiersi. W   Poznaniu możemy znaleźć Mieszka oraz Bolesława Chrobrego których wykonał na zlecenie Edwarda Raczyńskiego.

Zmarł 3.12.1857 r w Dreźnie.

Medardo Rosso urodził się 21.06.1858 r. w Turynie, włoski rzeźbiarz który twierdził iż wszystko jest kwestią światła, nic nie jest w przestrzeni materialne. Pracował w Mediolanie, Paryżu, w Wenecji.

Artysta cieszył się większym szacunkiem we Francji niż we Włoszech, reprezentuje w rzeźbie najbardziej skrajny impresjonizm, kierunek przede wszystkim malarski. Został usunięty z Akademii Sztuk Pięknych w Mediolanie za niepodporządkowanie się wymogom akademickiego nauczania.

W swoich pracach dążył do jak największej siły wyrazu poprzez efekty światłocieniowych faktur, jak również znakomicie uchwycony ruch i psychologiczną analizę charakteru rzeźbionych postaci. Ulotność chwili, z życia codziennego widoczna jest w grupie „Wrażenie z omnibusu”. Rzeźbę „Odźwierna” zakupił Emil Zola, jako przykład sztuki o tematyce społecznej. Rzeźba „Śmiejąca się” została zakupiona przez samego Rodina, a grupa „Rozmowa w ogrodzie” miała do pewnego stopnia wpływ na formę rodinowskiego pomnika H. Balzaca.

Zmarł 31.03.1928 r. w Mediolanie, na jego nagrobku umieszczono odlew jego rzeźby „Oto Dziecię” oraz napis: „Koniec życia i początek sztuki”.

François Rude urodził się 4.01.1784 r., francuski rzeźbiarz który o rzeźbie powiedział: "To rysunek w trzech rozmiarach".

Najbardziej ulubionym dziełem artysty był pomnik "Napoleon budzący się do nieśmiertelności". Znanym jego dziełem jest "Merkury wiążący skrzydła do sandałów". Pod wpływem rewolucji lipcowej stworzył wypukłorzeźbę, umieszczoną na Łuku Tryumfalnym w Paryżu. Wiele figur i realizm przemawiały do ludu paryskiego, podkreślając ulotność chwili Wymarszu Ochotników.

Artysta wykonywał również rzeźby o tematyce religijnej, np. Chrystus na krzyżu. Zbliżał się bardzo do realizmu w swoich rzeźbach, poprzez uchwycenie prawdziwości gestów, ruchu, mimiki twarzy.

Zmarł 3.11.1855 r.

Pierre Roche działający także pod pseudonimem Fernand Massignon urodził się 02.08.1855 r. w Paryżu.

Studia rozpoczął na wydziale chemii oraz medycyny, później przeniósł się na studia malarskie. W 1888 r. podjął pierwsze prace rzeźbiarskie. Pracował nad licznymi fontannami, np. kwiecień, czy Hercules nurkujący w rzece Alpheus w Ogrodach Luksemburskich.

Zmarł 18.01.1922 r.

Jan Regulski urodził się około 1760 roku w Marcinowie w Lubelskiem. Gliptyk, kolekcjoner i jeden z pierwszych medalierów – Polaków, wykształcony we Włoszech i zatrudniony od 1783 roku przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Na zlecenia króla Regulski wykonał wiele podobizn królewskich w różnorodnych materiałach – od drogich kamieni począwszy, a skończywszy na barwionym szkle. Portreciki te król wręczał różnym osobom, a skalę królewskich łask i względów określał materiał, w jakim pracę wykonano. Regulski wykonał wiele gemm w typowo neoklasycznym stylu i o typowej również treści, przedstawiając popiersia i figury Achillesa, Hannibala, Cezara itp. W dziełach tych artysta wykazał umiejętności wyrazistej i realistycznej charakterystyki postaci. W latach 1792 - 1794 artysta był inspektorem mennicy warszawskiej. Zmarł 28.07.1807 roku w Warszawie.